Babalara Geldik

Amerika'da büyük bir karayolunun üzerinde her -ortalama- 70 km'de bir sağlı sollu üç-beş motel ve bunların civarında da ip gibi dizilmiş zincir restoranlar olur genelde. Biz hem ucuz hem de çoğunun evcil hayvan kabul eder cinsten olması sebebiyle konaklamada bunları tercih ediyoruz. Konaklayanlar genelde ya tır şoförleri yada bizim gibi road tripperlar. Tabi bunların yanı sıra, bizdeki Şahin'e doluşan 5 genç misali burada da park halindeki Dodge kamyonetin kasasında oturup bira içen, gelene geçene "How ya doin" diye selam vermeyi ihmal etmeyen, dövmeli mövmeli hillbilly gençler görmek mümkün. Amerikalılar sosyal insanlar.

Dördüncü gün Rapid City'deyiz. Rapid City Güney Dakota'nın en büyük ikinci şehri. Başkanlar Şehri olarak anılıyor. Neden? Amerikalıların en çok sevdiği dört başkanın yan yana oyulmasından müteşekkil bir anıt olan Mount Rushmore National Memorial'a ev sahipliği yapıyor da ondan. Bütün numarası da bundan ibaret.

Olur da bir yerde, bir yarışma programında veya ÖSS'de karşınıza çıkar diye yazıyorum. O dört başkan, soldan sağa, Washington, Jefferson, Roosevelt ve Lincoln.

Babalar

Yapımı 1927'de başlayıp 1941'de tamamlanmış bu görkemli anıt Lakotalarca kutsal sayılan Black Hills dağlık bölgesinde yer aldığı için de ayrıca tartışma konusu olmuş. Ama sonuçta parayı verenin düdüğü çaldığı bir dünyada yaşıyoruz değil mi?

Mt. Rusmore National Memorial

Herkesin sırayla çılgınca fotoğraf çektirdiği terasta biz de sıramızı beklerken bir hayli muhafazakar olduğunu tahmin ettiğim Amerikalı bir amca, bu yılın ABD'de seçim yılı olması hasebiyle hislenmiş olacak, anıta bakıp derin bir iç geçirdikten sonra yanındaki karısına dönüp "Obama asla burada yer alabilecek biri olmayacak!" dedi. Güney Dakota'da bir tane bile siyaha rastlamamış olmamızın cevabını da almış oldum kendisinden.

Bakım-onarım çalışmaları

Tipi

Anıtın dibine giden yolun solunda, Yerli vatandaşların da gönlü olsun diye herhalde, bir tane göstermelik Yerli köyü yapmışlar. Yerlilerin "tipi" dediği çadırların yanı sıra kullandıkları aletler ve kanolar sergileniyor. Park görevlisi (park ranger) günün belli saatlerinde tanıtıcı bilgiler veriyor Yerli yaşamıyla ilgili. Biz de Red Kit'le yetişmiş bir neslin fertleri olarak ayrı bir ilgi gösterdik buraya.

Yerli kültüründe önemli bir yeri olan bizon kafatası

Buraya kadar gelmişken bu yörenin asıl cengaveri olan Crazy Horse'un, nam-ı diğer Çılgın At'ın, anıtına gitmemek olmazdı. Çılgın At, 1800'lerin ikinci yarısında yaşamış, Lakotaların özgürlüğü için savaşmış ve henüz 37 yaşındayken ölmüş bir yiğit. Siyuların önde gelen isimlerinden Oturan Boğa "Bizim de kahramanlarımız var" diyerek Polonya asıllı bir heykeltıraştan 1929'da Çılgın At için bir anıt yapmasını istemiş. Yer olarak da Black Hills seçilmiş. Anıtın yapımı 1948'de başlamış. Heykeltıraş 1982'de ölene kadar hayatını bu anıta adamış. Karısı ve 10 çocuğuyla burada yaşamış. 10 çocuktan 7'sinin devraldığı anıtın yapımı federal yardım almaksızın tamamen bağışlarla ve giriş ücretleriyle devam ettiriliyor. Umarım anıta son hali verilebilir en kısa zamanda. 

Çılgın At

Bittiğinde böyle olacak

Ziyarete gelen motorize gençler

Anıtı gezdikten sonra hediyelik eşya dükkanında barış çubuğu mu alalım, düş kapanı mı alalım diye dolanırken kasada duran Yerli Amerikalı ile sohbete daldık. Türk olduğumuzu söylediğimizde "Türkler Yerlileri çok seviyor" dedi. Ben de Barış Manço'dan öğrendiğim kadarıyla "E tabi akraba sayılırız" dedim. O da Yerlilerin soy olarak Moğollardan geldiğini sanıyormuş. "Ha Türk ha Moğol, aynı coğrafyada at üstünde yaşamış kavimler sonuçta" dedim. Herhalde epey bir araştırma yapmıştır internette.

Bu iki anıtın sınırları içinde yer aldığı Black Hills dağlarının içinde bir de park var: Custer State Park. Bizonların, geyiklerin özgürce dolandığı kocaman bir park. Akşama doğru burada, dağların ve doğal hayatın ortasında bir süre vakit geçirerek günü tamamladık.

Center Lake

Yabani hindi

Yavru bizon

Bizon sürüsü

Bizon sürüsü yoldan geçerken

Pronghorn cinsi geyik ve az ötede şirin çayır köpeği