Bir Canavar Yaratmak

Canavar esnerken

Bezgin kedimiz Sid şu sıralar daha Mart ayı olmamasına rağmen manyakça bir davranış bozukluğu sergiliyor. Bunda tabi henüz minicik bir veletken "ağaç yaşken eğilir" ilkesini benimsemeyip kendisini başıboş bırakmış olmamın da büyük rolü var. Zaman içinde istediğini söke söke alır hale gelen, bir dediğini iki ettirmeyen bu canavar artık üzerimizde ciddi bir hakimiyet, bir oligarşik düzen kurmuş durumda.

Beyefendinin yeni baskı ve yıldırma politikası kurulu saat gibi sabah 5 ilâ 6 sularında uyanıp antredeki duvarlara tırmanmak ve güm diye yere atlamak, bunun yanında mütemadiyen yüksek perdeden böğürmeyle karışık miyavlamak suretiyle hane halkının kendisiyle ilgilenmesini sağlamak. Bu hareketi biri kalkıp kendisine "ne istiyorsun lan piskolojik deli" diye çıkışana kadar mümkünse dört yada beş kez tekrarlamak işin püf noktası. Zira asap bozukluğu ile kendisine cevap verme süresi arasındaki ters orantılı ilişkiyi keşfettiğinden beri atlamaların sayısı arttı.

Artık öyle bir noktadayız ki Sid sabah ritüeline başlamadan biz uyanıyoruz. "Aha şimdi zıplayacak eşşolusu" diye antredeki aksiyona kulak kabartırken nabzımız tavan yapıyor yeminle. Ardından yataktan fırlayıp yarı uyur vaziyette antrede mal mal oturup beyefendinin keyfi yetene kadar -ki bu süre yarım saati bulabiliyor- karın okşama, oyun oynama, pışpışlama gibi faaliyetlerle uykumuzu bir güzel kaçırıyoruz. Yorulup da uykusu geldiğini anlayınca birlikte kös kös yatağa dönüyoruz. Tabi bu işlemi her sabah dönüşümlü birimiz yapıyor.

Sorun sadece biz olsak şu durağan hayatımıza sabah sabah adrenalin kattığı için teşekkür bile edebilirdik kedimize. Ama ne yazık ki içinde yaşadığımız ses yalıtımından yoksun ahşap binanın cilvesi olan gacırdayan parkelerde attığımız her adım alt katımızda gayet net duyulduğu için -zira üstümüzdekileri biz çok iyi duyuyoruz- Sid'in bu sabah eğlenceleri bizim kabusumuz oldu. Uykusunun en güzel yerinde tepesine güm diye düşen şeyden hiçbir insan evladı hazzetmez sanırım. Kaldı ki köpekten geçilmeyen apartmanda o saatte çıt çıkmazken arıza çıkaranın bizim kedi olması gerçekten utanç kaynağı bizim için.

Enerjisini sonraya saklamak için oynuyormuş gibi yapıyor

Ha hiç çözüm aramadık mı? Aradık tabi ki. Kediotu dolu oyuncaklar, sakinleştirici özellikli mamalar, yatmadan önce bir süre oynayıp enerjisini boşaltmaya çalışmalar. Bana mısın demedi. Anladık ki o istemedikçe kesintisiz uyumak haram bize.