2012

Yeni yıl vatana millete hayırlı uğurlu olsun. Umarım bu yıl dünyada daha az suç, yoksulluk, katliam, afet, çevre felaketi yaşanır.

Chicago'ya gelip de jazz ve blues dinlemeden gideni dövüyorlar. Biz de yeni yıla bir blues konseriyle merhaba diyelim dedik ve mekan olarak meşhur bir blues barı olan Kingston Mines'in kardeşi B.L.U.E.S.'u seçtik. Girişte birer şapka, düdük, zil ve boyun simini teslim alıp yerimize geçtik. İzleyici kitlesinin oldukça yaşlı olduğunu fark ettiğimizde sahneye çıkacak gitaristin gençten bir şey olmayacağını az buçuk kestirmiştik ama 85 yaşında bir amca beklemiyorduk. Bu yaşta hala dimdik ayakta ve çok iyi blues çalabiliyor olmasını neye borçlu olduğunu merak ettiğim Mississippili bu amcanın adı Jimmy Johnson.

Kimi zaman neşeli kimi zaman da adının hakkını veren blues'lar çaldı Jimmy Johnson. Çok güzel sololar attı. Arada bir hayat dersi de verdi. Ben okuyamadım siz okuyun dedi. Sevimli bir dede oldu.

Saat 11'i gösterdiğinde ekranlarda New York'un yeni yıla girişini izledik. 12'yi vurduğunda ise hep bir ağızdan "Happy New Year" diye bağırıp düdüklerimizi öttürdük. Saatlerce ayakta gitar çalıp şarkı söyleyen Jimmy Johnson'ı dinlendirmek adına gece yarısından sonra mekan sahibi kendi çıktı sahneye. Arka arkaya çaldığı funky blues'larla ortam iyice coştu. Ağır abiler ablalar oturmaya mı geldik deyip piste doluştu.

Bir penny diyor da kimsenin para attığını görmedik

Güzel bir konserin ardından mekandan ayrılıp metro durağına geldik. Yılbaşı gecesi toplu ulaşımı teşvik etmek için seferler ücretsizdi. Öyle ki kart basılan yerler kağıtla kapatılmıştı insanlar yanlışlıkla kart basmasınlar diye. Medeniyet başka şey canım. Darısı başımıza.